De geur van gras

Soms ruik je een geur die je terugbrengt naar een andere tijd, een andere plek en soms naar een apparaat. Dat heb ik met de geur van gras: begin jaren zeventig, een kilometer of dertig van Winterswijk in een achtertuin en een roestige grasmaaier.

cis-3-hexenol

Cis-3-hexenol zorgt voor de geur van vers gemaaid gras.

Woensdagmiddag of zaterdagochtend, dat waren geschikte tijdstippen om na enige aandrang de grasmaaier tevoorschijn te halen en het gazon kort te wieken. Zweetparels dropen over mijn voorhoofd terwijl zowel gras als maaier de nodige weerstand boden. Het gazon was niet zo effen, en ik denk jaren later dat de grasmaaier misschien wel wat smeer en een slijpbeurt had kunnen gebruiken. Na het grove werk volgde steevast een ronde met de grasschaar om grassprieten die moedig staande hielden alsnog af te knippen, waarna de rand van het gazon eraan moest geloven.

Sprieten

Op een zonnige dag, fietsend door de stad, overvalt die grasgeur me als de plantsoenendienst met gemotoriseerde grasmaaier het park weer keurig maakt. Zij hebben geen last van roestige snijbladen en tegenstribbelende sprieten. Cis-3-hexenol is het stofje dat voor die geur zorgt, of officieel cis-3-hexeen-1-ol. Het is een eenvoudige alcohol die ook aroma geeft aan groene thee en als smaakstof wordt ingezet. Minuscule hoeveelheden volstaan om de zintuigen te prikkelen. De jaarproductie bedraagt wereldwijd enkele tientallen tonnen: als je het niet chemisch maakt, moet je daar flinke aantallen voetbalvelden voor maaien.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized met de tags , , . Bookmark de permalink.